طلوع من

کلبه کوچولوی من

نوشته ها و خاطرات زندگی من
اینجا از copy paste خبری نیست، پس شما هم کپی نکنید، اگر هم خواستید متنی رو لینک کنید اطلاع بدید
ممنون از همراهیتون

پیام های کوتاه
  • ۱۵ بهمن ۹۴ , ۱۴:۲۸
    آه ...
  • ۲۷ آذر ۹۴ , ۱۷:۱۰
    ...
بایگانی
آخرین نظرات

طرف اومده بود محل کارم

گفت تو باید همسن دخترم باشی، متولد سال فلان (ده سال کمتر از سنم)

گفتم نه من بزرگترم

گفت پس باید متولد فلان باشی (شیش هفت سال کمتر از سنم)

گفتم نه بیشترم

ابروهاش رو برد بالا و گفت خوب موندی! مجردی؟

گفتم بله

گفت پس فلان ساله ای (سه چهار سال کمتر از سنم)

خندیدم و گفتم بیشتر

دیگه رررددد داد و گفت چرا ازدواج نمی‌کنی؟ شوهر کن برو دیگه منتظر چی هستی؟

گفتم چشم!

منتظر صدور دستور جنابتان بودیم -_-

۴ نظر موافقین ۸ مخالفین ۰ ۱۴ مهر ۰۰ ، ۰۱:۵۷
اَسی ...

ظاهراً دیروز تو وبلاگم نذری پخش می‌کردن:

(اسکرین‌ها برای دیروزه)

 

چه صفی هم بوده! (حاضرین در سایت)

 

ساعت ۱۱ تا ۱۲ تقریباً هر ده ثانیه یه نفر میومده تو صف. ۱۲ تا ۱ استراحت بوده و ۱ تا ۲ ادامه پخش نذری :))

چرا کسی به من خبر نداد منم بیام؟ 😅

۵ نظر موافقین ۳ مخالفین ۰ ۱۰ مهر ۰۰ ، ۱۴:۴۷
اَسی ...

۱.

هفته پیش به مناسبت روز ملی شعر و ادب پارسی، دوستان یه برنامه ترتیب داده بودن و صبحش به من اطلاع دادن که شمام اجرا داری! حالا منم اصلا آماده نبودم. خلاصه که غروب شد و رفتیم مراسم و هرچقدر صبر کردیم دیدیم شروع نمیشه. بعد یکی از افراد کادر من رو صدا زد و گفت مجری برنامه نیومده و گوشیش رو جواب نمیده، شما میتونی مجری بشی؟ گفتم من آخه اصلا آمادگی ندارم! گفت قبلا هم یه بار مجری بودی خیلی قشنگ اجرا کردی. گفتم من؟ کی؟ خواب دیدین؟! گفت عه نبودی؟ :))

آخرش یکی دیگه داوطلب شد و من رو نجات داد :دی

نوبت من که شد رفتم بالا و داشتم شعرم رو میخوندم که وسطش یهو دیدم میکروفون داره می‌افته! سریع گرفتمش و برگردوندمش سرجاش. یه صدایی هم داد و اکو هم شد! ولی خیلی ریلکس ادامه دادم و کسی هم عکس العملی نشون نداد. بعد که تموم شد و رفتم نشستم دیدم میکروفونه کلا در حال تلوتلو خوردنه و نمی‌افته و من بیخودی هول شدم -_-

 

 

۲.

تو محل کارم یه مراجعه کننده داریم که هر بار من باهاش تماس گرفتم اشغال بوده و مجبور شدم به برادرش زنگ بزنم. چند روز پیش که با برادرش اومده بودن، ازش پرسیدم چرا گوشیت همیشه اشغاله، گفت نه گوشیم مشکلی نداره. همونجا باهاش تماس گرفتم و اشغال بود. برادرش با خط خودش بهش زنگ زد و بوق خورد. دوباره من زنگ زدم و اشغال بود. یهو به شوخی گفتم نکنه ما رو بلاک کردین؟ گفت نه بابا! بعد برادرش گوشیش رو چک کرد و دیدیم بله ما رو مسدود کرده! طفلی کلی خجالت کشید و گفت من این گوشی رو تازه خریدم و کار کردن باهاش رو بلد نیستم. برادرش گفت بلد نیستی چرا زدی بلاک کردی آخه؟! :)))

منم گفتم چرا بلاک؟ ما که هیچ مزاحمتی برای شما نداریم جز اینکه ازتون پول بخوایم 😅

۳ نظر موافقین ۴ مخالفین ۰ ۰۳ مهر ۰۰ ، ۲۳:۲۹
اَسی ...

دیروز داشتم سبزی خرد می‌کردم. البته با دستگاهِ خردکن دستی! با این وجود شست دست چپم تاول زد :|

علاوه بر اون، مچ دست چپم هم خراشیده شد توسط همون دستگاهِ خردکن :|

بعدش هم که تو محل کارم داشتم یه صندلی رو جابجا می‌کردم، یهو از دستم افتاد و ناخنای شست هر دوتا دستام شکستن :|

ناخن دست چپم مشکلش با ناخنگیر حل شد، اما ناخن دست راستم شکافش تا گوشت رسیده! روش چسب زدم که به جایی گیر نکنه و کنده نشه :|

با این تفاسیر، شما نباید یه سراغی از من بگیرین ببینین تو این مدت غیبتم، در چه وضعیتی به سر می‌برم؟ :/

من که تا کمپوت نگیرم رضایت نمی‌دم -_-

۶ نظر موافقین ۹ مخالفین ۰ ۱۷ شهریور ۰۰ ، ۰۱:۲۳
اَسی ...

ماه رمضون امسال، توی ختم قرآن دسته جمعی کانال ثریا جان شرکت کردم و در آخر، یکی از دوستان تصمیم گرفت به قید قرعه به هشت نفر از شرکت کننده‌ها یادگاری بده. خوشبختانه من هم جزوشون بودم:

 

این جلد قرآن ارزشمند به همراه اون نشان کتاب زیبا که فکر کنم کار دست خودشونه.

چند وقت بعدش ثریا توی کانالش یه سوال پرسید و بین پاسخ دهنده ها قرعه کشی کرد و باز هم خوشبختانه قرعه به نامم افتاد و کتابی رو که در تصویر می‌بینید، برام فرستاد که دو روز قبل از تولدم به دستم رسید :)

قشنگ معلومه چقدر جایزه دوست دارم؟ :))

۱۲ نظر موافقین ۶ مخالفین ۰ ۰۴ مرداد ۰۰ ، ۱۵:۳۲
اَسی ...

دو روز پیش تولدم بود.

تولد امسالم خیلی برام مهم بود. تصمیم داشتم حتما جشن بگیرم، حتما کیک بگیرم، و حتما شمع بگیرم که بعدها با دیدن عکساش بدونم در این سن چه شکلی بودم. معمولا برنامه ریزی و تدارک جشن های تولد با خانماست. که درصد بالایی از این خانمها، خواهرها و درصد بالایی، همسرها هستن. از آنجا که این دومورد شامل حال من نمیشه، راه دیگه ای نبود جز اینکه خودم دست به کار بشم. برنامه ریزی ها و هماهنگی ها رو انجام دادم و سه شنبه شب، یه جشن کوچیک چهارده نفره تو خونمون گرفتیم.

با آغاز ماه تیر، یکی از عزیزانم پیشاپیش تولدم رو تبریک گفت.

چهار روز قبل از تولدم، یکی از دوستانم تماس گرفت و تبریک گفت.

یک شب قبل از تولدم، یکی از دوستانم اومد خونمون و تبریک گفت.

غروب یک روز قبل از تولدم، جناب روزها پیشاپیش تولدم رو تبریک گفتن و مثل همیشه لطف داشتن.

ساعت ۰۰:۰۲ شب تولدم یک کامنت جدید داشتم و شک نداشتم از طرف عاشق بارون جانمه که همینطور هم بود و تولدم رو تبریک گفته بود.

ساعت ۰۰:۰۴ یکی از دوستانم توی واتساپ برام استاتوس تبریک تولد گذاشته بود. این اولین بار بود که کسی برام استاتوس میذاشت. من هم برای اولین بار در جوابش، استاتوس گذاشتم و تازه فهمیدم تمام استاتوس هایی که تا قبل از این دیده بودم، فرستندش متوجه میشده من دیدم درحالیکه به روی مبارک نمیاوردم :|

 

امسال اتفاق های دور از انتظار دیگه ای هم برام افتاد!

دوست مامانم یک روز قبل از تولدم متوجه شد که تولدمه و فرداش اومد برام کادو آورد! اصلا انتظارشو نداشتم!

روز تولدم توی محل کارم بودم که یکی از مراجعه کننده‌ها تماس گرفت و تولدم رو تبریک گفت! قبلا بهش گفته بودم هم‌ماهی هستیم، ولی اصلا فکرش رو نمی‌کردم یادش مونده باشه و بخواد زنگ بزنه!

یکی دیگه از مراجعه کننده‌ها هم وقتی وارد محل کارم شد، تولدم رو تبریک گفت! اون هم اتفاقا تیرماهی بود و تولدم تو ذهنش مونده بود.

غروب روز تولدم بود که یه کامنت تبریک از یکی از دوستان وبلاگی گرفتم که خیلی وقته دیگه نمی‌نویسن. باورم نمیشد کسی که از فضای وبلاگ دور شده، تولد من رو یادش باشه و بهم تبریک بگه!

 

تولد امسالم برام به یادموندنی شد و خوشحالم که سن جدیدم  رو اینجوری شروع کردم :)

خداجونم شکرت

 

پ.ن عنوان: کادوهای بی‌مناسبت یا سوغاتی یا روز زن یا عیدی داده بود ولی تولد نه! 😆

۷ نظر موافقین ۴ مخالفین ۰ ۲۶ تیر ۰۰ ، ۰۰:۱۳
اَسی ...

دیروز دو تا دختر کوچولوی شیرین اومده بودن به محل کارم و رو صندلی‌های روبروم نشسته بودن. بعد از اینکه کلی نگاهم کردن و حرکاتم رو زیرنظر داشتن، یکیشون گفت: ببخشید میشه ماسکتون رو بردارید تا چهره‌تون رو ببینم؟

با خنده ماسکم رو کنار زدم و گفتم: من این شکلی ام.

دوتاییشون همزمان چشماشون قلبی شد و دستاشونو مثل آنشرلی به هم چسبوندن و انگشتاشون رو توی همدیگه قفل کردن و ذوق زده به هم نگاه کردن! بعد همونی که میخواست چهره‌مو ببینه گفت: خیلی خوشگلین ^__^

خندیدم و گفتم: شما هم خیلی قشنگید. حالا چرا کنجکاو شدید که چهره‌م رو ببینید؟

گفت: یه خانم دندون پزشک مهربونی بود که خیلی شبیه شما بود. من دلم میخواست ببینم چه شکلیه ولی روم نشد بهش بگم ماسکش رو برداره و بعدش پشیمون شدم. واسه همین از شما خواستم ماسکتون رو بردارید.

 

و من کلی کیف کردم. چرا که دنیای بچه ها به دور از هرگونه چرب زبانی و چاپلوسیه. هر حرفی می‌زنن واقعا نظر قلبیشونه و برای جلب رضایت طرف مقابل یا رسیدن به هدف خاصی نیست.

خلاصه که اَسی هستم یک شبه دندانپزشک 😆

۶ نظر موافقین ۹ مخالفین ۰ ۱۲ تیر ۰۰ ، ۰۴:۴۶
اَسی ...

بدتر از اونایی که همیشه سر قرار دیر می‌رسن، اونایی هستن که زودتر از موعد مقرر می‌رسن! مثلا فلان ساعت منتظر مهمون هستی و قبلش درگیر آماده کردن خودت و خونه ای، یهو وسط اون اوضاع مهمون می‌رسه :|

یا تو محل کار، به طرف میگی فلان ساعت بیا. بعد میری می‌بینی از یک ساعت قبل اومده پشت در منتظره! خب آخه آدم حسابی! خوشت میاد تو این گرما بیای با درِ بسته مواجه شی؟ پس بیا -_-

۲ نظر موافقین ۵ مخالفین ۰ ۰۳ تیر ۰۰ ، ۱۶:۴۲
اَسی ...

خانم مراجعه کننده با دختر کوچولوش روبروم ایستاده بودن و منتظر بودن کارشون رو انجام بدم. داشتم اطلاعاتشون رو خیلی سریع یادداشت می‌کردم که زیاد معطل نشن. همینطور که با خط کج و معوج داشتم می‌نوشتم، تو ذهنم گفتم: الان اینا می‌گن چه خط بدی داره!

یهو دختر کوچولو خیلی بی‌مقدمه گفت: به نظر من دستخط شما خیلی قشنگه.

انگاری ذهنمو خونده بود! با چشمای قلبی و ذوق زده گفتم: ولی خط من اصلاً خوب نیست! و کلی قربون صدقش رفتم. طفلی هاج و واج نگام می‌کرد و نمی‌دونست درمقابل این حجم از ذوق زدگی چی باید بگه. لابد با خودش فکر می‌کرده چرا به این خط که از نظر اون قشنگه گفتم خوب نیست! آیا خط خودم رو زیر سوال بردم یا سلیقه اون رو؟

خلاصه که همیشه هم اونطور که فکر می‌کنیم نیست. ممکنه نگاه دیگران با نگاه ما متفاوت باشه ;)

۵ نظر موافقین ۷ مخالفین ۰ ۱۰ خرداد ۰۰ ، ۱۷:۵۷
اَسی ...