خانم مراجعه کننده با دختر کوچولوش روبروم ایستاده بودن و منتظر بودن کارشون رو انجام بدم. داشتم اطلاعاتشون رو خیلی سریع یادداشت میکردم که زیاد معطل نشن. همینطور که با خط کج و معوج داشتم مینوشتم، تو ذهنم گفتم: الان اینا میگن چه خط بدی داره!
یهو دختر کوچولو خیلی بیمقدمه گفت: به نظر من دستخط شما خیلی قشنگه.
انگاری ذهنمو خونده بود! با چشمای قلبی و ذوق زده گفتم: ولی خط من اصلاً خوب نیست! و کلی قربون صدقش رفتم. طفلی هاج و واج نگام میکرد و نمیدونست درمقابل این حجم از ذوق زدگی چی باید بگه. لابد با خودش فکر میکرده چرا به این خط که از نظر اون قشنگه گفتم خوب نیست! آیا خط خودم رو زیر سوال بردم یا سلیقه اون رو؟
خلاصه که همیشه هم اونطور که فکر میکنیم نیست. ممکنه نگاه دیگران با نگاه ما متفاوت باشه ;)