هشتمین سال

 

 

امروز وبلاگم هشت ساله شد.

چقدر زمان زود میگذره!

چقدر کم می‌نویسم...

امسال اولین باری بود که برای تولد خودم پست نذاشتم، اما برای تولد وبلاگم یادم بود که حتما پست بذارم.

یه زمانی چقدر تو وبلاگم می‌نوشتم! الآنا هرچی دنبال سوژه می‌گردم چیزی برای نوشتن پیدا نمی‌کنم. نمی‌دونم سلیقه نوشتاریم تغییر کرده یا سختگیر شدم توی نوشتن. هر چی که هست انتخاب موضوع برام سخت شده. 

خلاصه که شاد باشید و از هر بهونه کوچیکی برای شاد بودن استفاده کنید که دنیا دو روزه :)

الهی تب کند شاید پرستارش من باشم!

و اینگونه بود که به سبب پرستاری از یار، و با گذشت دقیقا دو هفته از شروع علائم بیماری نامبرده و بهبودی‌شان، اینجانب نیز به بیماری ایشان که همانا آبله مرغان است دچار گشتیم.

باشد تا درس عبرتی شود برای آیندگان!