بیست و دو جان ممنونم :)
جمعه, ۷ آبان ۱۳۹۵، ۱۲:۳۶ ق.ظ
قهر، دلخوری، کینه توزی، انتقام!!
اینها صفتهایی هستن که به انسان آسیب میزنن
چرا خودمونو درگیرشون کنیم؟
حیف ما نیست؟
حیف زندگیمون نیست؟ مگه چقدر عمر میکنیم که بخوایم همه شو صرف خودخوری کنیم و تلخ بگذرونیم؟ مگه غیر از اینه که با دشمنی، فقط خودمون رو عذاب میدیم؟؟ به طرفمون که ضرری نمیرسه!
وقتایی که غرور رو کنار میذاریم و همه ی صفتهای خط اول پست رو از خودمون میتکانیم و از در آشتی وارد میشیم، چقدرررر حس خوب به وجودمون تزریق میشه! چه حس رضایت قشنگی به قلبمون سرازیر میشه ^_^
خودمون رو از این حس محروم نکنیم
بخشش رو از قلبمون دریغ نکنیم
حس خوب الآنم رو مدیون بیست و دوی عزیز هستم :)
پست تامل برانگیزشو بخونید!
۹۵/۰۸/۰۷