چی فکر می‌کردیم چی شد

تصورم این بود که مثل سیندرلا، ملکه ی شهر میشم...

شدم سیندرلای زیر دست نامادری!

درد زایمانی که به دنبالش تولدی نیست

سرم گیج می‌ره

حالت تهوع دارم

دارم بالا میارم

زندگی رو

کاش واقعا معجزه بشه

گفت: معجزه شده که تو هم با ما اومدی؟

گفتم: معجزه؟!

آره معجزه شده...

 

و نمیدونست چه طوفانی تو دلم به پاست

کابوس بیداری

حال بد رو چطور میشه توصیف کرد؟

از خودم میپرسم: یعنی بدترین نقطه ی زندگی اینجاست؟

مرور میکنم گذشته ها رو

نقطه های بدتر از این هم بود

همه شون گذشتن و حالا اثری ازشون نیست

یعنی میشه این یکی هم بگذره؟

خدایا به خیر بگذره...