اون پست جهت برانگیختن رشک شما بود! ولی این پست صرفا جهت ابراز میزان ذوق زدگی اینجانبه:
الحمدلله این سفرم اونقدر بهم خوش گذشت و اونقدر سعادت بار بود که هر چی بگم کم گفتم!
از غذاها نگم براتون که تماما غذای حضرت نصیبمون شد!
یعنی سه وعده صبحانه و دو وعده ناهار و یک وعده شامی که مشهد بودیم، فقط غذای حضرت خوردیم!
از اینا:
لابد میپرسین پس یه وعده شام دیگه چی شد؟
اون وعده رو هم رسما دعوت شدیم مهمانسرای حرم!
خلاصه که بعد از گذشت 14 سال، دوباره قرعه به نامم خورد و قدم تو مهمانسرای امام رضا (ع) گذاشتم.
این بار بر خلاف همیشه، دستم به ضریح رسید! هیچوقت حتی تلاش هم نمیکنم که نزدیک ضریح بشم از بس که شلوغه همیشه. ولی این بار خیلی سریع و یهویی رسیدم به ضریح!
تازه بعد از 15 سال، قدمگاه هم رفتم :)
نکته آموزشی: درسته که در بارگاه بزرگان دینمون دعا مستحاب میشه، ولی بدهکارمون نیستن که! همین که میرسیم به یه زیارتگاهی سریع لیست بلندبالای خواسته هامون رو میذاریم جلوشون و یکی یکی اعلام میکنیم اینو میخوام اونو میخوام؛ بعدم که لیست به آخر رسید میگیم خدافظ!
چقدر خوبه که وقتی به زیارتگاه ها میریم، اون بزرگوار رو زیارت کنیم و خدا رو شاکر باشیم از سعادتی که نصیبمون کرده. که اگر به هر دلیلی حاجتمون برآورده نشد از خدا و دین روگردان نشیم! مواقعی که آرزوهامون برآورده میشه چقدر قدر میدونیم؟ اصلا یادمون میمونه این چیزی که بهش رسیدیم، یه زمانی آرزومون بوده؟
+
خب حالا بریم سراغ طرح معما!
عکس هایی که میبینید، متعلق به چه مکان هایی هستند؟
پس از دریافت پاسخ های شما، در پست بعد جواب معما اعلام میشود.
