پس کوشم من؟ ;)

الآن که دقت میکنم میبینم پنج روز دیگه اسفند تموم میشه و من فقط دو تا پست تو این ماه نوشتم و درواقع این سومین پست این ماه منه!

علت این کمرنگ شدن اینه که بعد از کلی تردید و فکر کردن و سنجیدن شرایط، بالآخره یه جایی مشغول شدم.

همیشه میدیدم یا میشنیدم افراد از اولین حقوق یا دستمزدشون خیلی با ذوق و شوق میگفتن! این که خیلی شیرینه، این که پولی که خود آدم از کار کردن به دست میاره یه چیز دیگه است و از این دست موارد.

خب باید به عرضتون برسونم که دیروز برای اولین بار، اولین دستمزد عمرم و حقوق اولین ماه کاریم رو دریافت کردم. البته تا قبل از این پیش اومده بود که یه کاری کرده باشم و در ازاش، هدیه یا جایزه یا پاداش گرفته باشم. اما اینجوری نبوده که از پیش تعیین شده باشه که درقبال این مدت کار، این مقدار مزد بهت تعلق میگیره.

خلاصه بگم که نمیدونم چرا این اولین حقوق، اونجوری که برای دیگران لذت بخشه، برای من نبود! یعنی خیلی برام بی تفاوت بود. البته بخاطرش خوشحال شدم ها! ولی یه خوشحالی معمولی. با اینکه از اون حد توافق شده بیشتر هم بود! اما زیاد به چشمم نیومد :))

اون مقدار مازادی که گرفتم رو گفتن میخوای عیدی حسابش کن، یا پاداش، یا هر چی که اسمش رو میذاری! با خودم گفتم چقدر منو تحویل گرفتن که همین اول کاری دارن اضافه حقوق میدن! تازه داشتم یه کم ذوق زده میشدم که فهمیدم عیدی بقیه همکارا دقیقا به اندازه ی حقوق یک ماهشونه! یعنی این ماه دو برابر حقوق میگیرن! این شد که همون یه ذره ذوق هم کور شد :|

این هم از اولین تجربه ی حقوق گرفتن ما :دی