برنامه های ماهواره ای ورژن داخلی!

وقتی برنامه "بفرمایید شام" از شبکه های ماهواره ای پخش شد طرفدارای زیادی پیدا کرد، از این طرف توی ایران ما به این فکر افتادیم که چقدر چنین موضوعی جذابه! بر آن شدیم که ما هم چنین حرکتی بزنیم!

اون موقع بود که شبکه های داخلی پر شد از برنامه ها و مسابقه های آشپزی مثل مسابقه "دستپخت" ، برنامه "دست پخت های خودمانی" ، "دستپخت مامان" و چندین برنامه ی دیگه! از طرفی بازرگانان همیشه در صحنه هم این بار پیام های بازرگانی رو در قالب برنامه های بازرگانی ارائه کردن و چندین برنامه ی تبلیغی آشپزی ریخته شد تو شبکه ها مثل "ببین و بپز" و "نمایش آشپزی" (که چقدر هم اعصاب خرد کنن :/ )

خارج از بحث پست: اصلا جوری شده که هیچ برنامه ی آشپزی ای پیدا نمیکنی که تبلیغی نباشه! نه تنها برنامه های آشپزی، بلکه برنامه های کودک و طنز و مناسبتی و... :/

برمیگردیم سر موضوع اصلی:

بعد که استیج تو ماهواره به راه شد و خیلی هم صدا کرد و کلی مخاطب جمع کرد، ما تو ایران گفتیم بهتره مخاطبامون رو حفظ کنیم و نذاریم ملت جذب ماهواره بشن! این شد که برنامه ی "شب کوک" کلید خورد و دقیقا به همون سبک برنامه استیج پیش رفت. بعدش برنامه "3شو" هم مسابقه خوانندگی گذاشت!

در صورتی که تا قبل از این اصلا خوانندگی تو تلویزیون ما دیده نمیشد!! چه برسه به پرورش خواننده!

کم کم همه ی رشته ها اومدن تو کار و یکی مسابقه بازیگری و سینما گذاشت، یکی مسابقه دوبله، یکی مسابقه ی گزارشگری: "آقای گزارشگر" ، و حالا هم که مسابقه ی طنازی: "زمانی برای خندیدن":

دقیقا به همون روالی که استیج داره، چند تا داور نشستن، هر داور یه گروه از شرکت کننده ها رو انتخاب و باهاشون تمرین میکنه، بعد یکی میاد اجرا میکنه و الی آخر.

من میگم اگه قراره جذابیت برنامه هامون رو بالا ببریم چرا از خودمون مایه نمیذاریم؟؟ چرا فقط یه تقلید صرف؟؟ اگه میخوایم رو دست یکی دیگه بزنیم باید یه ایده ی بهتر و بالاتر از فرد شروع کننده داشته باشیم، نه اینکه به قول سندی (یکی از داورهای استیج) از روشون "کاپی" (همون کپی خودمون) کنیم و حتی بدتر از برنامه ی اصلیش از آب دربیاد! چرا که برنامه ی اصلی حضور خانم ها رو هم به همراه داره و طبیعتا جذابیتش بیشتره! :|