اصلا فوتبالی نیستم! قصد هم نداشتم بازی های ایران رو ببینم حتی! اما وقتی بازی ایران و اسپانیا رو دیدم متوجه شدم نه! میشه رو تیممون حساب کرد!
با زدن گل تساوی در مقابل تیم پرتغال چنان فریادی از سر شادی کشیدم که مامانم وحشت زده از خواب پرید! با عجله رفتم ببینم چه خبر شده که دیدم از تخت افتاده پایین!! نمیدونستم ناراحت باشم یا بخندم! از یه طرف خوشحال بودم به خاطر گلمون و از طرف دیگه ناراحت بودم به خاطر ترسوندن مادرم.
بازی تموم شد و تساوی غرورآمیزمون در برابر پرتغال اشک همه رو درآورد. هیچوقت فکر نمیکردم که برای فوتبال گریه کنم! این بار هم گریه و خندم توامان بود! گریه برای حذفمون از جام جهانی و خنده برای افتادن مادرم از تخت!
